Wraz z początkiem Adwentu, w niedzielę 27 listopada, w Kościele w Polsce rozpoczyna się nowy rok liturgiczny i duszpasterski który będziemy przeżywać pod hasłem: “Idźcie i głoście”.
Adwent, przygotowuje nas do Uroczystości Narodzenia Pańskiego, jednocześnie oczekujemy powtórnego przyjścia Pana Jezusa na końcu czasów. To czas duchowego przygotowania i radosnego oczekiwania. Radość Adwentu to spotkanie z Bogiem, odnalezienie sensu życia i sensu codziennych wysiłków, dzielenie się doświadczeniem wiary.
Adwent to czuwanie. Adwent zachęca, aby przyjrzeć się własnemu czuwaniu. Próbujmy o tym rozmawiać z Panem Bogiem. Trzeba znaleźć więcej czasu na modlitwę – na czuwanie serca.
W naszym kościele parafialnym Msze św. Roratnie będą odprawiane przez cały adwent, z wyjątkiem niedziel, codziennie o godz. 17:00 lub 7:00. Roraty dla dzieci i młodzieży – od poniedziałku do piątku.
Adwent (z łac. adventus – przyjście, przybycie) to okres w roku liturgicznym, który rozpoczyna się od 27 listopada 2016 r. a kończy w wieczór 24 grudnia w Uroczystość Narodzenia Pańskiego. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed 25 grudnia.
W Adwencie kierujemy nasze serca ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów, oraz przygotowujemy się do uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię.
W czasie całego Adwentu, poza niedzielami i uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP (8 grudnia), odprawiane są Roraty. Roraty to Msze ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiane wczesnym rankiem. W czasie Rorat przy ołtarzu znajduje się dodatkowa, świeca – symbolizuje ona obecność Maryi. Eucharystia rozpoczyna się przy zgaszonych światłach; zapalają się one dopiero podczas uroczystego hymnu “Chwała na wysokości Bogu”. Dzieci zabierają idąc na roraty zabierają ze sobą lampiony, ten piękny symbol przypomina nam o konieczności zbierania przez cały Adwent dobrych uczynków, aby wskazać Chrystusowi drogę do naszego serca.
Wieńce adwentowe i umieszczone w nim cztery świece symbolizują cztery niedziele adwentowe. Świece zapala się w kolejne niedziele Adwentu. I świeca symbolizuje przebaczenie przez Boga nieposłuszeństwa Adama i Ewy wobec Niego. II świeca stanowi symbol wiary Narodu Izraelskiego jako wdzięczność za dar Ziemi Obiecanej. III z kolei świeca odnosi się do radości króla Dawida, który celebruje przymierze z Bogiem. IV świeca symbolizuje nauczanie proroków, głoszących przyjście Mesjasza.
W Wigilię Bożego Narodzenia wszystkie palące się świece stanowią symbol bliskości „przyjścia” Jezusa. Światło świec w wieńcu oznacza nadzieję. Wieniec adwentowy jest symbolem wyczekującego w miłości i radości Ludu Bożego. Stanowi także symbol zwycięstwa i godności królewskiej. Jest formą hołdu dla oczekiwanego Chrystusa jako zwycięzcy, króla i wybawiciela.